Tijdens een zonovergoten vakantie in het betoverende Egypte had ik een bijzondere ontmoeting die mijn kijk op het apothekerschap veranderde. Een kranige dame van 85+ benaderde mij, destijds nog een scholier met apothekersaspiraties, voor hulp. 'Dag mevrouw de apotheker, wil je mij vergezellen naar de apotheek? Mijn medicijnen wachten daar op me', vroeg ze met een knipoog. Haar tred was wiebelig; het was duidelijk dat ze steun nodig had, haar wandelstok was namelijk gesneuveld. Met een bescheiden aanbod om haar medicatie op te halen, dacht ik beleefd te zijn. Maar ze had andere plannen: 'Meisje, ik ben niet verlamd. Als ik mijn spieren niet gebruik, kom ik geen steek verder!' Wat een wijsheid!
&ellipsis;Huisapothekers: injecteren kun je leren!
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?
