Tot voor kort werd morfine aangeraden als voorkeursmiddel binnen de sterke opioïden bij acute pijn. Het NHG vond in de literatuur echter geen bewijs dat bepaalde opioïden effectiever zijn of juist meer of minder bijwerkingen geven dan andere opioïden. Omdat met oxycodon voldoende ervaring is opgebouwd, is dit opioïde toegevoegd aan de voorkeursmiddelen. Wanneer patiënten problemen met orale toediening hebben, dan kan een morfinepleister worden overwogen. In de herziene standaard is buprenorfine als dermale optie toegevoegd naast fentanyl. Met fentanyl is meer ervaring opgedaan. Buprenorfine heeft als voordeel dat het in een lagere dosering kan worden voorgeschreven.
Cannabis werd al eerder niet aanbevolen bij patiënten met chronische pijn (buiten de palliatieve fase) en dat beleid is in de herziene standaard ongewijzigd. Ook in recente onderzoeken is niet aangetoond dat cannabis werkzaam is, terwijl er wel bijwerkingen en interacties kunnen optreden. Inmiddels is duidelijk dat dit ook geldt voor chronische neuropathische pijn; daarom wordt cannabis nu ook bij deze aandoening niet aanbevolen.
